భారతీయులం...

తెలివిలేక నాడు మేము
తెల్లవాడికి భానిసయ్యాం
కన్న భూమిని చెరనబెట్టి
కునుకు తీస్తు కూర్చున్నాం
తెల్లవాడికి తొత్తులమై
తల్లి సొత్తును తరలించాం
తెల్లవాడు తంతుంటే
తిరగభాటు నేర్చుకున్నాం
తప్పదని తెల్లోడికెదురుగ
తిరుగుభాటు మొదలు పెట్టాం
తేరుకుని చూసెలోపే
తెల్లవాడికి దోచిపెట్టాం
బిడ్డలందరం ఒక్కటైనాం
భరతమాతే కావలన్నాం
తెల్లవాడిని తరిమికొట్ట
తిప్పలెన్నో మేముపడ్డాం
గడప వీడి పోకముందే
గొడవ పడి వీడిపోయాం
పరాయోడిని పారధ్రోలి
పారతంత్ర్యం మేమొదిలాం
పారతంత్ర్యం వదిలి మేము
పాపతంత్ర్యం పయనమయ్యాం
కటిక చీకటి దారినొదలి
కాళరాత్రి వైపు మల్లాం
పేదరికం పెంచుకుంటు
పసివాడి తీరుగ అడుగులేసాం
మధ్యలో యుద్ధాల పేరుతొ
మా నడ్దిని విరుచుకున్నాం
మానవత్వం మరిచిపోయాం
మావారిని దూరముంచాం
కులం మతం పేరుచెప్పి
కయ్యాలని పెంచుకున్నాం
మాలొమేము తన్నుకుంటు
మూర్ఖులుగా మిగిలున్నాం
రౌడీలమే రాజులుగా
రాజ్యమేలుట మొదలెట్టాం
అక్రమాలకు ఆనవాలై
అవినీతికి నెలువయ్యాం
అప్పులేమొ పెంచుకుంటూ
అభివృద్ధిని జపం చేసాం
సంస్కరణల పేరుతోటి
చావు దెబ్బ మేముతిన్నాం
పల్లెటూలని కాళరాస్తు
పట్టణాలని ముస్తాబు చేశాం
జనాభాని పెంచుకుంటు
జగతిలోనా ద్వితియగున్నాం
తల్లి భారతి ప్రగతికేమో
తల కొరివి మేముపెట్టాం
-రమేష్

ప్రత్తి రైతు

చెర్నాకోల చేతి నుంది
చద్దిమూట భుజానుంది
చిక్కిపోయి దేహముంది
చావుకల మొహానుంది

బీడుపడి పొలముంది
బిక్కమొహం రైతుకుంది
బ్రతుకు భారమయ్యింది
భాదేమొ పెరిగింది

మబ్బుపట్టి మేఘముంది
మంచు గాలి తాకింది
మబ్బు కరిగి పొయింది
మంచి వాన కురిసింది

రైతు మనసు మురిసింది
రాత్రి నిద్ర పట్టింది
రేయి గడిచి పొయింది
రేపటెలుగు వచ్చింది

హలం తను కదిలింది
హోరెత్తి దున్నింది
హడావిడె పెరిగింది
హాయితొ పుడమి మురుసింది

ప్రత్తి మొలకెత్తింది
పరువు నిలుపుతానంది
పచ్చగానె పైరుంది
పంటమీదె ఆశుంది

చినుకు కరువాయింది
చిన్న బావి ఎండింది
చేను వాడి పోయింది
చింతేమొ మిగిలింది

ఆడ పిల్ల ఎదిగింది
అమ్మేమొ మూల్గుతుంది
అయ్య చేసినప్పుంది
అప్పేమొ పెరుగుతుంది

పరువు పేచి పెట్టింది
పిల్ల పెళ్ళి ముందరుంది
పైసకూడ పుట్టకుంది
పుట్టెడంత భాదుంది

పైరుకేమొ పురుగుంది
పంట చేతి కందనంది
పురుగు మందు చెంత నుంది
ప్రత్తి రైతు శవముంది
-రమేష్